ลูกน้อยไม่ยอมนอน…

คุณแม่เภสัชกรลูกหนึ่งที่เคยผ่านภาวะซึมเศร้าหลังคลอดมาได้โดยไม่ต้องใช้ยา ทั้งยังเคยเป็นพี่เลี้ยงเด็กเล็กมาก่อน ดังนั้นการมีลูกคนแรกจึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับแม่คนนี้เท่าไหร่ โชคดีที่ได้เป็นคุณแม่ฟูลไทม์ไปพร้อมๆ กับการทำงานที่บ้านได้ ก็จะพยายามใช้ทั้งความรู้และประสบการณ์นำมาถ่ายทอด ไม่ว่าจะทฤษฎีทางการแพทย์หรือความเชื่อโบราณทุกอย่างล้วนมีเหตุผล แต่แม่พลอยคิดว่าการเลี้ยงลูกทางสายการนั้นย่อมดีที่สุดค่ะ

สำหรับลูกสาวบ้านนี้ชอบงอแงหงุดหงิดบ่อยครั้งก่อนที่จะนอนในตอนกลางวัน (ยังอยู่ในช่วงวัย 6 เดือน แรก) อาจด้วยสภาพแวดล้อมไม่เอื้ออำนวยแก่การนอน เพราะอยู่ในสถานที่ติดถนนและมีรถวิ่งเสียงดัง มีคนเดินเข้าออก และยังเปิดไฟสว่างตลอดทั้งวัน บางครั้งพ่อแม่ก็เล่นกับลูกเยอะเกินไปจนลูกติดใจสนุกเกินไปจนไม่อยากนอน พอพลังงานหมดก็เริ่มเหนื่อย แม้ว่าลูกจะพยายามกล่อมตัวเองยังไงก็ไม่ยอมหลับเองได้เสียที พ่อแม่ก็ต้องคอยกล่อมวนไปสิคะ

พอกล่อมจนหลับได้ก็ต้องคอยระวังไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องค่อยๆ ย่อง ค่อยๆ หยิบ ถ้ามีเสียงเล็ดรอดแม้แต่นิดเดียว ไอ้ที่พยายามกล่อมกันมานั้นสูญเปล่าค่ะ

เพราะตื่นแล้วก็จะตื่นเลย อย่าหวังว่าจะกล่อมใหม่ได้อีกรอบ แต่ถ้าแค่สะลึมสะลือนั้นก็ยังพอตบก้นหรือแกว่งเบาๆ พอให้หลับต่อได้ โชคดีที่ลูกนั้นนอนยาวกลางคืนได้แบบผู้ใหญ่ ก็คือนอนพร้อมกับพ่อแม่ ไม่ต้องมาคอยกล่อมกันแบบนี้ในตอนกลางวัน พอถึงเวลานอนกลางคืน แค่ปิดไฟเข้าเต้าหลับไปพร้อมกันกับแม่ได้เลย

สาเหตุหลักก็มักจะเป็นการถูกรบกวนโดยเสียงดังจนสะดุ้งตื่น และอีกสาเหตุก็คือเล่นเยอะเกินไปทำให้เหนื่อย บางครั้งก็ทั้งเหนื่อยทั้งหิวโดยจับเวลาได้เลยว่าอย่างมากไม่เกินสองชั่วโมงก็จะเริ่มงอแงแล้วโดยเฉพาะเด็กที่กินนมแม่
ซึ่งเป็นธรรมชาติของเค้าที่จะต้องคอยดูดบ่อยๆ เพื่อกระตุ้นสร้างน้ำนมให้แม่เพื่อจะได้มีกินตลอด ถ้าลูกกินนมไปแค่นิดเดียวต้องทำใจเลยว่าเดี๋ยวอีกไม่นานก็ต้องร้องขอกินอีก
แต่ก็ต้องระวังถ้ากินจนอิ่มเกินไปก็อาจมีอาการท้องอืดจนนอนไม่หลับร้องไห้โวยวายได้เช่นกัน

บ้านนี้มีเทคนิคเสกให้ลูกหลับได้นานขึ้นโดยใช้เต้านมแม่นิแหละยัดปากไว้เลย เพราะเคยลองใช้จุกหลอกแล้วไม่ได้ผล อาจจะเพราะลูกหิวด้วยเลยกินไปด้วยหลับไปพร้อมกันได้ ถ้าจะให้ลูกกินนมจนอยู่ท้องได้ต้องพยายามให้ลูกได้กินนมส่วนหลัง นั่นก็คือต้องดูดนานกว่า 15 นาที พอลูกอิ่มท้องก็หลับสบาย
แต่บางครั้งถ้ากินเยอะเกินไปจนท้องอืดปวดท้อง แม่พลอยเองก็ใช้วิธีบ้านๆ ใช้สำลีชุบมหาหิงค์ชุ่มๆ หน่อย ไม่ได้ทาที่หน้าท้องนะคะ

กลัวจะระคายผิวลูก เอาให้ดมเลยค่ะ กลิ่นมหาหิงค์ที่แม่นี้เหม็นเหลือเกินกลับสยบเสียงร้องไห้ของลูกได้ ดมสักพักก็หลับยาว แต่บางทีก็สร้างบรรยากาศดีๆ ให้เหมาะแก่การนอน ทำห้องให้มืด เปิดเพลงโมสาร์ท ติ๊งหน่อง ไกวเปล แม่ร้องเพลงเบาๆ ก็หลับได้นานเช่นกัน แต่วิธีที่ดีที่สุดก็คือแม่เองนอนหลับไปพร้อมกับลูกเลยค่ะ

เราหลับลูกก็จะหลับได้นาน เพราะเวลาที่ลูกนอนผวาหรือสะดุ้งตื่นถ้าเขาตื่นมาเจอเรา เขาจะอุ่นใจและหลับต่อได้นานขึ้นค่ะ

เสื้อผ้าไม่ว่าจะใส่ให้หนาหรือผ้าห่มที่สวยแค่ไหน ก็ไม่สู้อุ่นจากอ้อมกอดของพ่อแม่ บางครั้งการที่จะทิ้งลูกให้หลับได้คนเดียวนานๆ ควรเช็คสภาพแวดล้อมที่เหมาะแก่การนอนของลูกให้ดี ผ้าอ้อมต้องไม่แฉะ ที่นอนต้องไม่มีแมลงรบกวน เสียง แสง ต้องสงบ แต่ถ้าไม่เอื้ออำนวย พ่อแม่ก็ต้องคอยอุ้ม คอยกอด คอยอยู่ข้างๆ ลูกก็ไว้ใจที่จะหลับตาลงได้ไม่งอแง เมื่อลูกนอนหลับพักผ่อนได้เพียงพอเขาก็จะเติบโตอย่างสมบูรณ์แข็งแรง